List otwarty z dnia 16. 03. 2016 r. skierowany do pani prezydent Hanny Gronkiewicz-Waltz oraz Rady m.st. Warszawa w sprawie lokalizacji pierwszego pieszo-rowerowego mostu przez Wisłę pomiędzy ulicami Karową i Okrzei, wskazujący jej potencjał rewitalizacyjny i miastotwórczy. Wśród mieszkańców Warszawy wyrażających poparcie dla priorytetowej lokalizacji mostu pomiędzy Powiślem i Pragą znalazły się osoby reprezentujące różne grupy społeczne – architekci, urbaniści, przedstawiciele organizacji społecznych i miejscy działacze, przedsiębiorcy oraz ludzie kultury.
Szanowni Państwo,
Podczas niedawnej konferencji prasowej Prezydent Hanna Gronkiewicz-Waltz zaprezentowała listę inwestycji planowanych przez ratusz na lata 2016-2019. Wśród tych inwestycji znalazł się projekt kładki nad Wisłą dla pieszych i rowerzystów, łączącej Powiśle z Pragą.
Kładka pieszo-rowerowa to rewolucyjny projekt dla Warszawy, wpisujący się w światowe trendy tworzenia miast przyjaznych mieszkankom i mieszkańcom. Pomysł zaistniał w publicznej dyskusji dzięki koncepcji Traktu Praskiego, autorstwa Małgorzaty Dembowskiej, absolwentki Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Powyższa praca magisterska, napisana pod kierunkiem prof. Ewy Kuryłowicz, została nagrodzona m.in. przez Oddział Warszawski Stowarzyszenia Architektów Polskich w konkursie dla najlepszych dyplomów obronionych na WAPW w 2014 r. i Towarzystwo Urbanistów Polskich w konkursie na najlepsze prace dyplomowe z zakresu urbanistyki, planowania i gospodarki przestrzennej obronione na polskich uczelniach w 2014 r.
Z ogromnym zadowoleniem zauważyliśmy z jak przychylną opinią projekt ten zostałprzyjęty zarówno przez władze miasta, jak i opinię publiczną. Mało tego, nie spodziewaliśmy się tak szybkiej reakcji ze strony ratusza i wpisania projektu na listę realizowanych inwestycji w latach 2016-2019.
Z zainteresowaniem przyglądamy się toczącej się dyskusji odnośnie umiejscowienia kładki, w której brane są pod uwagę dwa miejsca: wysokość ulic Karowej i Okrzei oraz Ratuszowej i Mostowej. Obie te lokalizacje są docelowo właściwe, co potwierdza ich obecność w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego m.st. Warszawy. Jednak naszym zdaniem w pierwszej kolejności powinna zostać zrealizowana przeprawa na osi Karowa-Okrzei jako łącząca obszary intensywniej zabudowane i użytkowane. Idea powiązania Powiśla i Pragi spotkała się z tak przychylną reakcją ze strony autorytetów naukowych nie ze względu na charakter czysto infrastrukturalny, lecz ze względu na jej potencjał społeczny i rewitalizacyjny.
Kładka pomiędzy ulicami Karową i Okrzei ma na celu scalenie dwóch obszarów o charakterze śródmiejskim, które dynamicznie się rozwijają: Powiśla i centralnej Pragi. Potrzebę ich lepszego powiązania dostrzegają nie tylko miejskie działaczki i działacze, ale także władze miasta, które w swoich ostatnich poczynaniach sukcesywnie starają się „pozszywać” te dwa śródmiejskie obszary. Budowa drugiej linii metra, zagospodarowanie bulwarów wiślanych czy wreszcie rewitalizacja Pragi – wszystkie te inwestycje przyczyniają się do przybliżenia Pragi do Śródmieścia i na odwrót.
Pieszo-rowerowy most w tym miejscu to przeprawa łącząca centrum Pragi z Krakowskim Przedmieściem i dzielnicą uniwersytecką, a w dalszej perspektywie – dalsze zakątki Pragi z Osią Saską i centrum Warszawy. Dzięki niemu możliwe będzie stworzenie czytelnego w strukturze miasta szlaku, łączącego ulice Karową, Okrzei, Ząbkowską i Kawęczyńską. Wzdłuż jednego traktu znajdą się takie miejsca i instytucje, jak Plac Piłsudskiego, Hotel Bristol, Wiadukt Markiewicza, Kino Praha, powstająca inwestycja Port Praski, Muzeum Pragi, Bazar Różyckiego, Centrum Praskie Koneser z planowanym Muzeum Wódki, zabytkowy kompleks dawnych zabudowań pofabrycznych przy ulicy Objazdowej (tzw. Drucianka oraz Młyn Michla) czy Bazylika przy ul. Kawęczyńskiej.
Kładka jest szansą na ekonomiczne ożywienie ulicy Okrzei, jak również stwarza możliwości rozwoju Powiśla czy Mariensztatu. Ten ostatni, pomimo centralnego położenia tuż koło Placu Zamkowego, przez lata pozostawał poza głównymi szlakami komunikacyjnymi. Skutkiem tego było niepowodzenie wszystkich projektów, których celem było zaproszenie szerszej grupy warszawianek i warszawiaków na Mariensztat.
Projekt ten, podobnie jak miejskie inicjatywy przy ulicy Ząbkowskiej, natchnie życiem lokalną społeczność – powstaną lokale gastronomiczne i nowe miejsca usługowe. Warszawa zaś otrzyma nowy miejski szlak, o skali i charakterze zbliżonym do Traktu Królewskiego, łączącego Warszawę w poprzek Wisły.
Lokalizacja kładki pomiędzy ulicą Ratuszową oraz Mostową, jakkolwiek słuszna, wydaje się w powyższym kontekście mniej priorytetowa. Ze względu na słabsze powiązanie z terenami śródmiejskimi po prawej stronie Wisły jej efekt rewitalizacyjny i miastotwórczy będzie mniej znaczący, niż w przypadku kładki pomiędzy ulicą Karową i Okrzei. W związku z jednolitym, rekreacyjno-turystycznym charakterem tego obszaru oraz mniej centralną lokalizacją można przewidzieć, że kładka w dużo mniejszym stopniu służyć będzie mieszkańcom Warszawy na co dzień.
Jako mieszkanki i mieszkańcy Warszawy popieramy proces zwracania miasta w kierunku Wisły i z wielkim entuzjazmem przyjmujemy informację o kolejnych inwestycjach nad rzeką. Z niecierpliwością oczekując na realizację obu kładek, uprzejmie zwracamy się do Pani Prezydent oraz Rady m. st. Warszawy z prośbą o uwzględnienie ww. argumentów odnośnie wyznaczenia lokalizacji pierwszej z nich. Liczymy na to, że w przyszłości tego typu decyzjom towarzyszyć będą analizy komunikacyjne i otwarta, merytoryczna dyskusja, która da możliwość wypowiedzenia szerszemu gronu warszawianek i warszawiaków.
Wierzymy, że sukces pierwszego w Warszawie pieszo-rowerowego mostu zainicjuje kolejne, odważne inwestycje nad Wisłą, dzięki którym nasze miasto już na stałe powróci nad rzekę.
Z poważaniem,
Maciej Bogucki, przewodniczący rady fundacji Miasto Think Tank
Grzegorz Buczek, architekt i urbanista, Towarzystwo Urbanistów Polskich
Polina Ciok, prezes fundacji Miasto Think Tank
Małgorzata Dembowska, architektka
Prof. Krzysztof Domaradzki, architekt i urbanista
Dr Wojciech Dziemianowicz, Uniwersytet Warszawski
Tomasz Giller, inicjatywa społeczna Targowa dla Ludzi
Jacek Grunt-Mejer, Strefa Piesza
Joanna Erbel, działaczka miejska, Fundacja Blisko
Michał Harasimowicz, Forum Rozwoju Warszawy, Przewodniczący Komisji Dialogu Społecznego ds. Transportu
Marlena Happach, architektka, OW SARP
Karolina Hytrek-Prosiecka, dziennikarka
Przemysław Iwańczyk, dziennikarz TOK FM
Adam Kaliszewski, redaktor bloga Pańska Skórka
Ewa Kalnoj-Ziajkowska, historyk sztuki
Wojciech Kłosowski, ekspert ds. Rewitalizacji
Cezary Kucharski, menadżer Roberta Lewandowskiego, współwłaściciel restauracji Sketch i Sketch Nite
Prof. Ewa Kuryłowicz, architektka
Bogusław Leśnodorski, prezes Legii Warszawa, współwłaściciel kancelarii Leśnodorski i wspólnicy
Konrad Marczyński, Praskie Stowarzyszenie Mieszkańców “Michałów”
Krzysztof Michalski, Praskie Stowarzyszenie Mieszkańców “Michałów”
Grzegorz Nawacki, zastępca red. naczelnego Pulsu Biznesu, inicjator akcji wirusowej #jedzjablka
Dr Krzysztof Nawratek, architekt i urbanista, The University of Sheffield
Wojciech Nowakowski, Capital Park, Fabryka Norblina
Piotr Osiecki, prezes zarządu ALTUS TFI
Joanna Paluch, Pańska Skórka
Krzysztof Perłowski, Prezes Icon Real Estate
Tomasz Peszke, Praskie Stowarzyszenie Mieszkańców “Michałów”
Grzegorz Piątek, krytyk architektury, prezes Fundacji Centrum Architektury
Robert Przepiórski, Cud nad Wisłą
Prof. Tomasz Siemiątkowski, dr hab. nauk prawnych, Profesor SGH, członek komisji kodyfikacyjnej prawa cywilnego
Rafał Szczepański, wiceprezes zarządu BBI Development SA, inicjator kampanii spolecznej STOP JANOSIKOWE
Bogna Świątkowska, Fundacja Bęc Zmiana
Jarosław Trybuś, historyk sztuki
Maciej Wandzel, współwłaściciel Legii Warszawa oraz Soho Development
Aleksandra Wasilkowska, architektka
Wojciech Zabłocki, burmistrz dzielnicy Praga Północ
Marta Żakowska, redaktorka naczelna Magazynu Miasta, Instytut Badań Przestrzeni Publicznej